In gesprek met Sam

Als kind wilde Sam altijd al leerkracht worden – biologiedocent om precies te zijn. Hoewel hij geen lesgeeft in dit vak, ziet zijn lokaal er wel zo uit. Een jungle noemt hij het. Hij staat nu voor de kleuterklas, iets waarvan hij dacht het niet leuk te vinden.  Toch past het heel goed bij hem: ‘Hier kan ik lekker gek doen.’ Sam is more than a teacher.

Sam is vaak in de weer met creatieve projecten. Bouwen, schilderen, tekenen, knutselen; hij heeft er wel een hoop plezier aan. Een van zijn ‘projectjes’, is er eentje voor in de boeken. Letterlijk zelfs. Voor zijn minor Passend Onderwijs schreef hij het boek Juf Sam. Hij deed onderzoek naar de beleving van leerlingen over diversiteit en vond dat ze geen echte weerspiegeling krijgen van de wereld. Dus maakt hij die zelf. Zijn boek heeft zes verhalen, met elk een ander aspect van diversiteit. Over de naam hoefde hij niet lang na te denken: “De klas van mijn eindstage had voor mij een juf. En dus zeiden de leerlingen Juf Sam tegen mij. Ik word nog steeds zo genoemd. Want juf of meester … het maakt niet uit. Je bent voor de kinderen gewoon wie je bent.”

Sam staat nu voor de kleuters, iets waarvan hij dacht dat het niet bij hem zou passen. Toch blijkt het een goede fit: “Ik vind het leuk om kennis over te brengen en kinderen een stapje verder te brengen. Op mijn school geloven we in betekenisvol lesgeven en werken we met thema’s. Samen bouwen we het lokaal om en bedenken we dingen die passen bij het thema. Ik word gelukkig als de kinderen lekker binnenkomen en vervolgens creatief bezig zijn.”

Sam ziet de kinderen als gelijken: “We doen het samen en met elkaar. We zitten op school om van elkaar te leren, te groeien en om plezier te hebben.” Sam vindt de natuur fascinerend en zijn liefde voor dieren en planten neemt hij mee de school in. Zijn lokaal is gevuld met planten, die hij samen met de leerlingen verzorgt en stekjes van maakt. Daarnaast probeert hij ook vaak een dier mee te nemen, ze hadden laatst reuzeslakken in een terrarium op bezoek. Hij geniet van de verbazing: “Je brengt iets in waar kinderen zich over verwonderen. Als dat dan gaat leven bij hen, denk ik: ja, nu geef ik echt les. Ik hoop dat ik ze iets bijbreng waarvan ze het over 20 jaar nog herinneren.”